İki yıl önce burada yazmıştım. Şimdi tekrar paylaşmak istedim.

Çok fazla düşünme olur mu çocuk… Düşünürsen üzülürsün.
Hatta unut beni, benden umudunu kes.
Yıllarca güldürdüğün, güldüğün hikayenin kahramanı olduğumu unut!
Hayatının en güzel anlarını yanımda geçirdiğini unut!
Kalbinin en çok benim yanımda attığını unut!
Beni neden sevdiğini bilemediğini, belki de bu yüzden aşık olduğunu unut!
Her şey kolaylaşır çocuk çok fazla düşünmezsen,

Sen bir şeyler paylaşmak isterken,
Şairin dediği gibi “Bitmeyen işler yüzünden,
(Ki sen böyle olsun istemezdin)
Bir bakışın bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbini dolduran duygular kalbinde kaldı
Sen geniş zamanlar umuyordun
Çirkindi sana göre dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.”

Ama dar vakitlere sıkıştırmak zorunda kaldın sevgini,
Canın sarılmak istediğinde sarılamadın,
Elini uzatsan tutabileceğin mesafede olan ellere dokunamadın,
kollarını hep kendine sardın.
Canın istediğinde aramaya korktun,
Gözüne bakmak isterken yoldan geçenlere baktın.
İçinden geçenleri yapamadıktan sonra neye yarar ki aşk?

Buna da ben cevap vereyim:
“Çok fazla düşünmeden”

Seni unutmamacasına düşünmek ne ise,
Unutmamanın anlamı ne ise,
Seni sevmek ne ise,
Saklayayım, yok söyleyeyim derken
Birden aşka düşmek ne ise.
Her neyse…

Bunu da bir başka şair söylemiş laf aramızda.