Herkesleşmeyeceğini düşündüğüm herkes gibi sen de beni yanılttın.

Bir güvercin pençesinde, doğru adrese gideceği meçhul bir not gibiydim. Bir gemi değildim hakikat, sağlam kollarda iyi giden bir tekneydim, penc-ü se’ydim. Düşeş değildim.

Yalnızlar arasında ben kalabalıktım. Tekildim lakin içimdeki gürültü ile devrim niteliğinde sestim. Işık değildim belki, beyazdım. Vagonlarım çok değildi ama uzaklara gidecek bir trendim.

Yazdığım sürece çok sesliydim. Gevezeydim. Bazen de neşeli. Karşında durunca serçeydim, dilsizdim.

Birlikte bir yara olalım mı?
Belki bir iz oluruz.